Ziek Zwak en Misselijk

Nou wat een toestanden. Nog steeds niet helemaal beter. Zaterdag voelde ik me niet goed, Zondag ging wel, en Maandag, op mijn werk, kreeg ik weer een heftige aanval van misselijkheid, duizeligheid en buikpijn. Ben naar de dokter gegaan, wat me behoorlijk veel van mijn werk tijd kostte, (Baal baal!) en heb een bloedonderzoekje gehad en nog een onderzoekje waarvan ik de uitleg onbeschreven laat.
Maar volgens de dokter is het gewoon een kwestie van op mijn laatste benen lopen en stress. Ik zou teveel aan mijn hoofd hebben en dat uit zich dan zo. Das allemaal tot je dienst, en dat ik daar moe van wordt geloof ik ook wel, en het zal er ook ongetwijfeld aan bijdragen, maar ja, zou dat dan echt zoveel lichamelijke klachten geven? En ik mag ook geen druk op mezelf leggen qua beter worden zegt hij. Niet zo van: En morgen moet het maar over zijn, morgen ben ik gewoon beter. Want dan heb je gelijk weer die extra druk die je nu juist moet vermijden. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dat nu net wel doe. Ook moet ik de komende 2 weken alle melk producten zoveel mogelijk vermijden. We zullen zien
Over een weekje zal daar de uitslag van volgen. Vandaag is Louise ook ziek. Ja dat was te verwachten. Ze is moe, snot verkouden, hoesten en d'r oogjes zijn helemaal puffy. Daar komen ook snotjes uit en ik heb het net schoongemaakt met uitgekookt water.
En dan afgelopen weekend: Afscheid van de 5 pups. Ach joh.... Het is wel fijn voor hen, want als je met z'n negenen bent dan is individuele aandacht maar moeilijk te krijgen, en daar zijn ze nu wel aan toe. Maar als je in die puppy oogjes kijkt, waarin je kan zien dat ze weten dat er iets gaat gebeuren en je ze lichtelijk bezorgd ziet kijken, dan is het wel ff slikken, want je wilt ze eigenlijk gelijk geruststellen. Maar aan de foto's te zien, ingezonden door de nieuwe baasjes gaat het harstikke goed. Das een fijn gezicht. Zaterdag gaat Lars naar Wendy&Leon en Zondag gaat Tara (1) naar John&Irene, en dan is het nest bijna helemaal leeg.
Tot gauw! Gr. van Mirjam

Dag puppie dag...

Daar ben ik weer effies. Nou ik weet het niet helemaal meer. Ben ik nou ziek of niet? Er is geen touw aan vast te knopen! Zo voel ik me wel goed en denk ik: Ja, ik ben nu echt beter aan het worden! En dan voel ik me zo weer beroerd. Misselijk, duizelig, buikpijn en verschrikkelijk moe. En zo verschilt het per dag. Ondertussen gaat het leven gewoon door. Maandag ben ik wezen werken (niet echt een geweldige dag, voelde me ziek) en morgen ga ik ook gewoon werken. Dan gaat Louise een dagje naar oma, omdat ze schoolvakantie heeft. Zowel Louise als oma kijken daar erg naar uit. Leuk!! Aankomend weekend gaan er 5 pups weg, snif. Dus dat wordt afscheid nemen. En dan gaan volgende week Lars en Tara naar hun baasjes. Lars gaat vanaf 4 maart bij Wendy&Leon wonen en Tara (1) gaat vanaf Zondag haar leven beginnen in Veghel bij John&Irene. Dus dat worden spannende tijden. We zijn op het moment ook bezig met de pleegzorg cursus. Deze week ging het niet door, ook ivm de schoolvakanties, maar volgende week gaan we weer heen. Het is wel savonds laat. Gaaaaap. Maar wat moet dat moet natuurlijk! En het is erg interresant, dus dat scheelt.
Groetjes doei doei...
(foto is van Lars op de dag van zijn vertrek, met zijn papa Merlijn)

Jezelf voorbij lopen....

Nou, het heeft even geduurd sinds de laatste keer, maar hier ben ik dan weer even. Mariella is inmiddels weer geweest. Veelste kort natuurlijk, maar ja. En ik ben zo druk met van alles en nog wat geweest dat ik niet de rust nam die ik nodig heb, als ieder ander. Daardoor kon het gebeuren dat ik geveld ben door een megagriep. Al bijna 2 weken ben ik compleet uit de running, en daarvoor was ik al veel zwak, ziek en misselijk, maar verkoos ik het te negeren zo goed en zo kwaad als het ging. Tot deze (buik)griep me letterlijk een halt toe riep. Nu komt ziek zijn nooit uit natuurlijk, maar nu is de timming wel erg beroerd voor mijn werk, het is harstikke druk.... En dan spelen er nog genoeg andere dingen, Mariëlla, Pleegzorgcursus, pups, en natuurlijk gewoon mijn lieve prinsesje. Maar goed. Ik kon gewoon niet meer. Dus vandaag is de eerste dag in 2 weken dat ik op dit tijdstip naast mijn bed sta. Ik heb het idee dat het langzaam aan beter wordt, hopelijk zet het door! Ik doe wel rustig aan, want ik denk dat het belangrijk is om eens goed naar mijn lichaam te luisteren, ik schijn het nodig te hebben....
Verder... Oh ja. Mijn hondjes kunnen niet naar het park. (niet dat ik uberhaupt buiten kom de laatste tijd) Er loopt vermoedelijk iemand vergif te strooien. (????) want er zijn al 4 honden ernstig ziek geworden, waarvan er 1 is overleden. Dan ben je toch ook niet goed bij je hoofd???Wat een gestoorde mensen heb je toch op de wereld! Nu ja. Dat houd dus in dat mijn honden vanaf nu naar het bos of Geestmerambacht gaan als Alex thuis is en ik weer beter ben... (vinden zij heerlijk, maar is wel omslachtig, want we moeten er eerst met de auto naar toe...) Nou ik ga thee maken en weer even rusten. Doei doei...