Tranen Met Tuiten

Wat een drukte! Veel gebeurt in de afgelopen maanden. Ik ga het niet allemaal vertellen hoor.
Laat ik gewoon maar de huidige stand van zaken vermelden!
Alex en ik hebben onlangs besloten crisisopvang te gaan doen. En inmiddels hebben we dan ook al 2 crisis kinderen. Ze blijven iig 8 weken en daarna zien we wel weer verder. Dus in één keer heb ik 4 kindertjes. Waarvan 3 peuters. Maar het gaat me nog verbazend makkelijk af moet ik zeggen. Ja ik ben natuurlijk wel wat moe, maar het is een goeie moeheid. Ik heb een erg goed gevoel over alles aan het einde van de dag en das echt erg prettig. Met Mariëlla ging het de laatse maanden enorm goed. Ze luisterde heel goed en had nauwelijks nog de behoeft om op een negatieve manier aandacht te vragen. Helaas heeft ze nu wel een kleine terug slag daarin. Maar daar gaan we niet te moeilijk over doen, ik moet haar natuurlijk wel ff de kans geven om aan de nieuwe situatie te wennen.
Marilyn is een grote hulp. Ze is hier natuurlijk regelmatig, en dan zijn de kinderen vooral met haar bezig en laten ze mij vrijwel met rust. Op die momenten doe ik mn was en werk aan de administratie van Dansstudio Marilyn.
Want ja! Das nog zoiets! Per 5 September is Dansstudio Marilyn open! Elke Vrijdag zijn er 5 lessen Streetdance. De inschrijvingen komen langzaamaan binnen. Het is erg spannend, hard werken, en het levert ons nog weinig op, maar we komen er wel.
Aankomende Vrijdag trouwt Ilona. En ze heeft mij als haar getuig gevraagd.
Ik heb een nieuwe jurk aangeschaft, de kinderen gaan in miniatuur galajurken (Louise in Roze, Mariëlla in zacht groen en Chloë in blauw).
Ik heb er wel zin in hoor! Ilona is echt enorm ver gekomen, met verschilende hindernissen die ze in haar leven al heeft overwonnen, en ik ben trots dat ik nu deel uit mag maken van één van de meest bijzondere dagen uit haar leven. En die van Erwin natuurlijk. Hij is een kei!
Ik wens ze samen met Jordy en Kelsey een leven voor Liefde gezondheid en geluk, en dat we nog maar vele jaren samen met ze op vakantie mogen gaan hihi.
Helaas heb ik ook triester nieuws. Afgelopen Zondag is Meneer Roestenburg overleden.
Afgelopen Zaterdag was ik nog bij hem, en hij lag er zooooo slecht bij. Het was echt mens onterend. Ik stond naast zn bed, hield zn hand vast (die hij nog wel stevig beet pakte, en hij drukte een kus op mijn hand) en ik probeerde sterk te zijn. Maar het was zooooo naar om hem op die manier te zien dat ik tranen met tuiten begon te huilen. Dit was niet de manier waarop hij hoorde te sterven. De meest lieve vriendelijke man die ik ooit gekend heb, die hoorde rustig in zn slaap naar zn reeds overleden vrouw te gaan. Zonder pijn, en zonder schaamte.
Maar goed. Hij is weg nu. Ik hoop dat hij zn vrouw al heeft gevonden.
Dat brengt me bij het volgende; zn uitvaart. Die vind ook plaats op Vrijdag. Dus ik heb een uitvaart en een bruiloft op één dag.
Das een vermoeiend dagje dus.
Hier zijn alle kinderen trouwens verkouden en aan het hoesten. Dus ik prop ze allemaal vol met vitamines en doe het rustig aan, want Vrijdag moeten we allemaal knallen!
Nou ik ga ff wat doen in huis.
Tot binnenkort.
Mirjam