Ben je nou helemaal Besnuffelt!

Ben vanochtend naar het park geweest met Koda. Hij rende zo weg van mij richting de weg, achter een hond aan. Ik was echt ontzet; Dat hij dat uberhaubt in z'n kop haalde, om weg te rennen en niet te luisteren toen ik hem terug riep. Maar het bleek om een loopse teef te gaan. Nature Called him... Evengoed niet fijn, maar opeens wel minder erg.
Nog geen 5 minuten later kwamen we een hond tegen die gemuilkorfd en aan de lijn al grommend door het park liep. En Koda bleef maar achter dat beest aanlopen en aan hem snuffelen. Ik moest boos worden voor hij eindelijk eens ophield. Zelf heb ik er een enorme hekel aan als hondjes Merlijn blijven besnuffelen terwijl hij al grommend heeft duidelijk gemaakt ze als een lekker tussendoortje te zien. Dat is toch Dom?? Koda weet heus hoe de hondentaal werkt. Sukkel. En om 1 van mijn eigen honden zo'n geintje te zien uithalen, dat maakt me nog geirriteerder.
Mariëlla vind wandelen in het park altijd heerlijk. Meestal heb ik haar wel in de Buggy, want dan kan ik beter op Koda letten. Maar de frisse lucht is al fijn en gezond voor haar vind ik.

Tante Nel is lekker dwars. Ze vind de bediening niet goed genoeg en ze weigert aan elk onderzoek haar medewerking te verlenen. Ze wil bovendien naar huis. Dat gaat dus niet. Ze wil dan natuurlijk dat mijn moeder en Andreas voor haar gaan zorgen rond de klok. Ja doei!!!!!!! Ik vind het triest voor haar, dat alles zo moet eindigen, maar elke kans op een verzorgingshuis heeft ze afgewezen, omdat ze dan geen Eekhoorntjes meer vanaf haar balkonnetje kon zien, en nu zit ze zelf met de consequenties van die beslissing. We denken bovendien wel dat het snel afgelopen zal zijn, maar laten we eerlijk wezen; we hebben het over Tante Nel. Nog gemaakt van dat voor oorlogse materiaal. Oersterk. Ze kan nog wel 100 worden! Als iemand dat kan halen, dan is zij dat wel. Laten we maar hopen van niet, voor haar.

Nou ik ga hier nog wat opruimen en dan zo Louise ophalen!

Mirjam

Verpleeghuis

Het zijn weer rare tijden. Van het weekend druk gehad. Het weekend is hier bijna nooit rustig eigenlijk. Op Zaterdag moet je altijd wel voor iets naar de winkels, wat dan uren duurt, omdat iedereen dan naar de winkel gaat. Daarna opruimen en schoonmaken, want op Zaterdag is Alex thuis en kan hij met de kids bezig zijn zodat ik even mijn handen vrij heb. Dus Alex is een paar uurtjes met de kids richting Ballorig vertrokken. Zaterdagavond met Wendy aan de telefoon gehangen om haar te helpen met d'r Homepage en blog voor de kids etc. Dat ging niet zo soepel van mijn kant, want mijn internet verbinding is al een week zeer beroerd! Balen.
Zondag kwamen John en Irene met Cor en Rob. Mariëlla was super blij ze te zien, maar daarna was ze ook een beetje van slag. En toen was het weekend alweer voorbij.
Ondertussen gaat het ook erg slecht met Tante Nel. Dus mam rijd heen en weer naar Bloemendaal en weer terug, wat erg vermoeiend is voor haar. Tante Nel leeft nauwelijks nog, alleen aan het constante commanderen en klagen herken je haar nog. Hopelijk is het gauw afgelopen, en hoeft ze niet te lang in het verpleeghuis te verblijven, want dat vind ze vreselijk en dat snap ik. Om je niet meer thuis te kunnen voelen, daar zou ik erg ongelukkig van worden.

Meer berichten heb ik niet.
Gr. van Mirjam

Bumba

Afgelopen week zijn we naar Collins 2e verjaardag geweest. Wat wordt hij toch alweer groot! We brachten hem voor zijn verjaardag een heus Bumba pak, compleet met Bumba muts. Van zijn grote idool Bumba het clowntje.
Van Zondag op Maandag werd Mariëlla ziek. sNachts 3x overgeven, en dus 3x afspoelen onder de douche en 3x haar bedje verschonen. Maandag, na een uurtje of 5 geslapen te hebben, was Alex vrij om bij de kinderen te zijn, maar ik moest werken.
Eerst iets bij de apotheek gekocht tegen de misselijkheid voor kleine meisjes en daarna ben ik gaan werken.
Heel moe en niet fit was ik, en de nacht daarop was ik dan ook zelf aan de beurt. Overgeven, koort, rillen als een rietje etc etc.
Inmiddels ben ik weer beter gelukkig, maar we zijn nu precies een week verder en nu is Alex aan de beurt!

Afgelopen weekend zijn we ruim een uur naar Geestmerambacht geweest en de dag erna 1,5 uur in het bos wezen lopen. Heerlijk. Maar, Merlijn is het duidellijk niet meer gewend (sinds zijn vervelende gedrag tegenover andere honden, loop ik alleen nog maar korte stukken met hem) en Maandag is hij ook nog 1,5 uur met de uitlaatservice mee geweest, dus nu loopt hij al de hele dag als een bejaard hondje door het huis. Volgens mij heeft hij echt super spierpijn.

Buiten het ziek zijn gaat alles wel z'n gangetje. Langzaam beginnen we te functioneren als een gezin met 4 gezinsleden + 2 honden en 2 katten.
Ben benieuwd naar de komende maanden.

Mirjam